Telefonisch consult

Tussen twaalf en twee zou ze bellen, mijn oncoloog dokter V. Ik had het al niet echt verwacht en inderdaad, het werd na drie uur. Gelukkig zat ik niet in de rats, want de scan waarover ze belde kon mij niet zoveel schelen. Ik vertrouw er liever op dat mijn uitzaaiing aan het verdorren is, dan te dealen met een onzeker resultaat van een scan. Mijn oncoloog dacht blijkbaar dat ik de scan wél wilde, want ze besteedde heel veel woorden aan de uitleg waarom die niet nodig was. Haar argumenten: er is geen enkele reden om aan te nemen dat de chemo níet zijn werk aan het doen is in het bot en in het theoretische geval dat het toch níet werkt, zou er een andere behandeling toegepast moeten worden, en dat gaat juist al gebeuren. 'Dus begin nu maar lekker aan de volgende kuur, nou ja, niet lekker natuurlijk, maar ik bedoel, je kunt er vertrouwen in hebben.'
De verrassing van het gesprek was dat ze misschien de bestraling naar voren gaat halen. 'Ben je al naar de bestralingsarts geweest? Nee zeker. Oh, wel? En weet je nog bij wie? En hoeveel bestralingen dacht hij aan? Tien zeker?' In dat tempo ging het ongeveer. Gelukkig kon ik in mijn aantekeningen de naam van de arts en het aantal geplande bestralingen van de ruggenwervel terugvinden: tussen de 13 en 25. 'Oh, dat is wel veel. Ik dacht: we weten nu wanneer je klaar bent met de chemo en dan kunnen we mooi de bestralingen er achteraan doen en dan daarna de operatie, maar als je 25 bestralingen moet, dan ben je vijf weken verder en dan moet de operatie wel erg lang wachten, want het kan niet tegelijk, maar er is geen medische reden om het één eerder te doen dan het ander, dus dat zal ik met de bestralingsarts overleggen, en met de chirurg. Zal ik dat telefonisch laten weten, is wel zo handig hè, dan hoef je niet te komen.'
Tot slot vertelde ze nog dat een andere oncoloog haar werk gaat overnemen volgende maand. 'Ja, dat is wel vervelend hè?' Ik had het nieuws vorige week in het ziekenhuis al gehoord en was er niet rouwig om, maar hoe zeg je dat? 'Oh, maar ik heb dokter T ook al een keer gesproken hoor, dus dat voelt wel vertrouwd.' Dokter T, die ons had laten meekijken naar de beelden van de PET-scan en geduldig antwoord gaf op vragen. Die me bij het afscheid had gezegd erop te vertrouwen dat ik er over tien jaar nog ben. Een dokter waar je rustig van wordt. Dezelfde behandeling, minder stress. Ik hoop dat dokter V dat ook nog gaat leren.