Mijn jaarlijkse borstpletting zit er weer op. Precies een jaar geleden is voor het laatst mijn rechterborst onder handen genomen, de ochtend voor de operatie. Met de borst tussen twee doorzichtige platen brachten twee vrolijke, vriendelijke dames toen een antenne in, zoals ik het ijzerdraadje noemde dat de chirurg nodig had om de voormalige verblijfplaats van de tumor te lokaliseren. Gisteren hoefden er gelukkig alleen vier foto's te worden gemaakt: twee van iedere borst. Ik vind dat goed te doen. Plezierig is anders, maar pijn doet het ook niet.
Een uur na de foto's konden we terecht bij chirurg dokter B. Zo gauw ze kon, kwam ze vertellen dat de uitslag goed was. Geen bijzonderheden te zien op de foto's. We kregen nog even koffie omdat ze ergens anders nodig was, voordat ze tijd had voor een uitgebreid gesprek. Na een minuut of tien kwam ze terug en wilde ze weten hoe het verder ging. Ik kon haar melden dat het behoorlijk goed ging. Twee minpuntjes: lichte maar blijvende keelpijn bij het slikken en soms ook wat gevoelige longen. Voor het eerste had ik al een doorverwijzing naar de kno-arts, voor het tweede verwees dokter B me door naar de longarts, die gaat kijken of de klachten samenhangen met de bestraling. Zonder ziektegeschiedenis zou ik er niet over gepiekerd hebben om met zulke lichte klachten naar een specialist of zelfs maar de huisarts te gaan, maar nu kom ik er niet onderuit. Ik tel mijn ziekenhuisbezoeken: deze maand worden het er alweer vijf. Het is niet anders.
Dokter B onderzocht nog even beide borsten, oksels en halsklieren en ontdekte geen gekke dingen. Over een half jaar terugkomen.
Het volgende bericht van Ginger verschijnt eind van de maand.
