Vrije val

De laatste vakantiedag slingerden we als Tarzan en Jane tussen de bomen in het klimbos van Hengelo. Ik schrijf we, maar ik was nou net de enige die niet meedeed. Ik had best zin gehad in een vrije val (bungee jump van misschien twee meter), maar ik heb nog maar energie voor één activiteit per dag. Vandaag was dat fietsen van de Dinkel naar het station, alweer via de langste en heuvelachtigste route. Nu in de trein naar huis. Wil niet denken aan morgen, maar kan natuurlijk niet anders. Ik wissel de gedachten aan prik, slang en mijn zorgzame A af met beelden van bos, boerenland en het gezellige eten vanavond bij 'onze' aardige Griek. En als ik straks een zachte landing maak in bed, droom ik in herfstkleuren.