zaterdag 5 oktober 2013

Incognito

Vanmorgen in het fitnesscentrum, waar ik zonder reserve mijn programma afwerkte, moest ik denken aan twee reclames. Je ziet lachende en etende mensen waarover de vraag wordt gesteld: "Wie van deze mensen draagt een kunstgebit?" Een soortgelijke reclame is er geweest met drie generaties vrouwen die buiten actief zijn. "Wie van deze vrouwen heeft last van ongewenst urineverlies?" De grap was natuurlijk dat je het niet kon zien, omdat ze allemaal het juiste product gebruikten.
Daar zat ik een gewicht omlaag te trekken tussen wijkgenoten in alle soorten en maten, van alle leeftijden en ik dacht: "Wie van deze sporters krijgt chemokuren?" Ik twijfelde wel hoor, of een argeloze toeschouwer me er toch niet feilloos uit zou pikken. Mocht ik al de illusie hebben gehad dat ik incognito kon trainen, dan hielp Jane me uit de droom terwijl ik even zat uit te puffen. "Je mag wel eerder stoppen hoor, Mam. Je ziet er moe uit." Zo voelde het niet, het voelde fijn. En Jane heeft voorkennis, dus dat telt niet.
Dat het ook heel anders kan gaan, zie ik regelmatig bij mijn vriendinnen van MetRobbin. Sommigen hebben veel meer last van bijwerkingen, die hen belemmeren in het dagelijks leven. Soms zo erg dat een kuur niet door kan gaan. De meesten van mijn lotgenoten hebben hun operatie al gehad. De reden waarom zij chemotherapie krijgen is eventuele kankercellen in het lichaam uit te roeien, niet wetende of al dat chemogeweld wel echt noodzakelijk is. Het lijkt me een zware opgave om daar steeds maar weer de motivatie voor op te brengen. Ik voel tegenwoordig bijna dagelijks of mijn pelpinda nog te vinden is. Ik kan hem steeds slechter lokaliseren. Met iedere kuur verheug ik me op een nog beter resultaat en een borstsparende operatie.
Vanmiddag ging ik met Jane op in een winkelende massa. Nieuwe laarzen en nieuwe jas gekocht, gesnuffeld in een tweedehands winkel, stuk pizza gedeeld bij de gracht. Weer voelde ik me incognito. Ik bedacht dat ik nog tijdens de periode waarin ik mijn nieuwe winterjas en laarzen draag aan een opgaande lijn zal beginnen. Chemokuren klaar, operatie achter de rug, bestraald de lente in. Als ik incognito een nieuwe zomerjas ga kopen, heb ik het ergste toch echt gehad.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten