Ik moet eerlijk bekennen: toen ik gisteren in een dip zat, dacht ik even dat ik er acht weken in zou blijven. Als je met lood in je schoenen door de dag strompelt, is het moeilijk de moed erin te houden. Maar vandaag was het gelukkig 180 graden anders. Ik ging opgewekt met de trein naar een opdrachtgever, praatte ontspannen bij met collega's, reisde terug naar huis en ging met veel plezier aan de slag met een opdracht. Zo kan het ook. En toen ik net iets te laat van huis vertrok om César te gaan halen, kon ik zonder problemen flink hard doorfietsen. Bijwerkingen komen, maar gaan gelukkig ook weer.
Bij de zomerkuren had ik na een week narigheid steeds twee normale, fitte weken. Een hele fitte week komt voorlopig niet meer, dus ik moet het hebben van dagen. Naast vrijdag chemodag en maandag verwendag wil ik een GEIN-dag inlassen, een Geen-Erg-In-Narigheid-dag. Als tegenhanger van deze borstkanker awareness maand stel ik voor dat woensdag de vaste GEIN-dag wordt. De variant op Kortjakje wordt dan:
Altijd is die Ginger ziek.
Iedere week, maar op woensdag niet.
Woensdag lacht ze van geluk.
Niets brengt haar dan van haar stuk.
Altijd is die Ginger ziek.
Iedere week, maar op woensdag niet.
Wees niet verbaasd als dit blog op woensdag over een ander onderwerp gaat. Of helemaal niet verschijnt. Dan heb ik er even geen erg in gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten