Bijwerkingen

Op de vraag hoe het met me gaat, vertel ik negen van de tien keer iets over bijwerkingen. Zo gaat dat met chemokuren. De werking merk je pas op de lange termijn, en dan nog niet eens aan den lijve. Er is een geavanceerd medisch apparaat voor nodig om het resultaat te meten. Hoewel, met voelen kom ik ook een heel eind. Het is steeds moeilijker om de tumor te begrenzen. Waar eerst een harde schijf zat, is nu nog een halfzachte pelpinda voelbaar. En dan nog niet eens met zekerheid. Ook mijn tepel verandert. Vier maanden geleden was die nog ingetrokken, omdat de tumor weefsel naar zich toetrekt. Nu lijkt de rechtertepel weer veel meer op de linker. 

Maar dat soort dingen vertel ik bijna nooit. Bijwerkingen houden me nu eenmaal meer bezig. Deze week was maandag de slechtste dag met spierpijn en moeheid. Maandagavond had ik het ergste alweer gehad. Toch probeer ik nog steeds iedere dag een slaapje te doen en dat is nodig ook, want de vermoeidheid gaat niet meer helemaal weg. Ik kan nog veel, maar het verschil met vier maanden geleden wordt steeds groter. Verder voel ik mijn handpalmen droger worden, daar heb ik nu een lekkere vette creme voor gekocht. En ik spoel op advies van mijn tandarts met chloorhexidine om mijn mondslijmvlies een steuntje te geven, uit voorzorg dan, want ik heb geen klachten.

Onwillekeurig ga je bij ieder wissewasje een bijwerking vermoeden. Vandaag had ik een bloedneus, vraagt Rocky of dat een bijwerking is. Laatst zat ik in de volle zon te zweten. Ik heb jeuk op mijn onderarm en ik hoest wel eens. Mijn ogen gaan achteruit, mijn haar wordt steeds grijzer en ik vergeet soms iets. Verder heb ik last van nachtelijk zweten en ik kan pas slapen als ik weer een blog heb geschreven. Ook een bijwerking misschien?