Lauwe herfstdag

Gisteravond was het er te donker voor, maar vandaag stond het als eerste op het programma: naar het Lutterzand. Het is hier zo dichtbij, dat we kozen voor een omweg via het grensgebied met Duitsland, een mooie route onder een steeds blauwere lucht. Eenmaal bij de Dinkel was het zelfs weer om de jas uit te doen. De kinderen speelden als vanouds met zand, de ouders lagen in de zon. Daarna een potje frisbee, een kopje koffie, een wandeling om een vliegenzwam te spotten, eten bij Florilympha, in het donker fietsen naar het huisje. Nog steeds voel ik me beter dan thuis. Net zo moe, dat wel, maar van zo'n dag ben ik dat graag.