Langzaam leven

Nog niet zo lang geleden was het mijn gewoonte op zondag mijn wekker te zetten op kwart over acht om dan om negen uur met buurtgenoten te gaan rennen. Vandaag werd ik tegen half tien lui wakker en bleef nog even lekker liggen. Het was ook geen weer om naar buiten te gaan - de regen sloeg tegen de ramen - dus het eerste wat ik deed was mijn loopmaatje afzeggen met wie ik om half elf zou gaan rennen. Dit was meer een dag om veel tijd te besteden aan weinig.
Eenmaal beneden viel het César op hoe positief ik deze dag was begonnen. "Je hebt wel zin in veel dingen zeg!" merkte hij op. Inderdaad had ik het in korte tijd gehad over zin in de Dinkelvakantie, zin om naar Schotland te gaan en zin in breien. Dinkelvakantie is onze naam voor een herfstweek in Twente. Vandaag heb ik de boeking rondgemaakt, we vertrekken komende zaterdag. Schotland is iets om over te dromen en breien kan geregeld worden. Past goed in veel tijd besteden aan weinig. Morgen wol kopen.
Eten maken, nog zoiets. Ik besteedde uren aan het maken van pompoensoep, venkelsalade en bramen-kersen-crumble. Het was zo op, maar viel wel in de smaak.
Het verhaaltje waaraan ik vrijdag begon, krijgt ook nog een extra herschrijfronde. Nog even de puntjes op de i zetten. Waarom haasten? Liever langzaam.
Morgen is verwendag. Ik voel de spierpijn al opkomen. Een laag tempo zal mijn lijf en leden morgen goed doen. Paracetamolletje erbij en lekker lui zijn. Alweer iets om zin in te hebben. Zo simpel kan het zijn.