Het zijn de laatste zware loodjes van mijn behandeling, deze weken van herstel van de operatie. De bult onder mijn oksel wordt nog niet beter, dus ik kijk maar even de andere kant op. Dinsdag zie ik de chirurg weer, tot die tijd kan ik wel wachten.
Ondertussen kijk ik naar wat wel herstelt. Vorige week heb ik mijn haar laten knippen. De kapster ontdekte een dikke laag nieuwe haren onder mijn oude haren. Ze waren nog niet lang genoeg om er een leuk kapsel van te maken, maar dat gaat niet lang meer duren.
Ook waar ik ze liever niet had, zijn haren weer voorzichtig aan het groeien. Ergens ben ik er wel blij mee, ik word langzaam weer de oude. Waar ze het laatst verdwenen, komen ze nog het minst terug; wimpers en wenkbrauwen zijn nog erg dun.
Ik kan maar niet uit over die gespaarde borst. Ik kan het litteken zonder leesbril amper onderscheiden. Alsof je langs een doornstruik bent gelopen, zei Rocky. Drie hoeraatjes voor dokter B.
En ik scharrel thuis al aardig rond. Vandaag wat verder gewandeld met mijn arm meezwaaiend, ook dat gaat beter dan vorige week. Morgen weer een stukje verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten