De vraag die ik deze dagen het meeste krijg is of ik het spannend vind. De operatie natuurlijk. Maar waar ik op focus is: komt mijn breiwerkje wel af? Ik zou het zo leuk vinden als ik er straks tevreden naar kan kijken, terwijl ik bijkom in het ziekenhuis of mezelf aan het ontzien ben thuis. Dus ieder verloren momentje zit ik met de pennen op de bank, terwijl ik eigenlijk aan Rocky had beloofd om wat op te ruimen op mijn werkkamer. Maar Rocky vergeeft me toch alles deze dagen. De laatste dagen dat mijn beide meisjes nog ongeschonden zijn. Nou ja, scheel waren ze al wel. Maar straks krijgt de rechter ook nog een deukje, zoals de chirurg het uitdrukte. Ik heb vandaag nog even telefonisch bij haar gecheckt of ik woensdag wakker ga worden met twee hele tepels. Ja, gelukkig wel. Het blijft dus bij blikschade.
Waar ik het meest tegenop zie is weer te moeten terugschakelen, nadat ik net weer op stoom was gekomen. Een mixer vasthouden is straks al te veel. Daarom vandaag voor het laatst één van onze favoriete toetjes: witte chocolademousse. Zo maken we er maar weer een feestje van.
Thinking of you, Jolanda
BeantwoordenVerwijderen