De okselklieroperatie is welbeschouwd voor niets geweest. Om te kunnen onderzoeken of ze al of niet waren aangetast, moesten alle klieren weg. Dat geeft nu de zekerheid dat de chemo optimaal heeft gewerkt, maar ik zit wel met de gebakken peren: pijn, koorts en een moeizaam herstel. Ik hoop voor vrouwen na mij dat daar ooit een chiquere manier voor wordt uitgevonden, want die operatie is mij het zwaarst gevallen van de hele behandeling.
Een feestje vieren lukt nu niet. Na het bezoek aan het ziekenhuis kroop ik weer onder een deken en deed ik een dut. Maar deze malaise is tijdelijk. Het goede nieuws blijft. Op een gepast moment ga ik de bloemetjes eens goed buiten zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten