Net nu ik lekker fit ben, moet ik me gaan verdiepen in wat ik straks allemaal niet meer mag. Het hele pak papier dat ik van de mammacare verpleegkundige meekreeg, heb ik inmiddels gelezen. Het valt niet mee. De eerste dag na de operatie aanstaande woensdag mag ik alleen mezelf verzorgen: wassen en aankleden. Voor zover dat lukt, want ik mag mijn rechterarm niet verder dan negentig graden omhoog houden. De dagen daarna mag ik hooguit een kilo tillen, zowel met links als met rechts. Huishoudelijk werk mag niet. Koken mag ik alleen voor mezelf. Dat laatste lijkt me vreemd, maar een pan aardappelen afgieten lukt natuurlijk niet binnen de beperking van één kilo. De tweede week mag ik twee kilo tillen aan beide kanten. Pas de vijfde week mag ik weer voorzichtig beginnen met fietsen en autorijden. Als ik vochtophoping krijg bij de wond, doe ik te veel en moet ik terugschakelen.
Wat kun je doen binnen die beperkingen? Een boek lezen. Tv-kijken. En wandeling maken. Misschien wel een vakantie voorbereiden. We zijn druk aan het fantaseren en lezen over Schotland; uitzoeken welke leuke campings met trekkershutten dichtbij een station liggen is nog een flinke klus. Daar heb ik straks wel tijd voor, maar kan dat wel zonder mijn rechterarm te belasten?
Vanmorgen ben ik voor de laatste keer naar fitness geweest. Met 1800 meter in 12 minuten op de loopband verliet ik het circuit. Mijn abonnement wordt opgeschort voor zes weken. Op 19 februari zijn de zes weken voorbij. In die tijd kan het sneeuwen, vriezen en ijzelen. Rocky is de fietsen winterklaar aan het maken. De mijne kan hij overslaan. Ik kan er nog niet over uit. Nu naar de stad om bh's zonder beugel met voorsluiting en een nachthemd met knoopjes te kopen. Zo ver kan ik nog nadenken. Er zal genoeg overblijven waar ik straks hulp bij nodig heb. Ik hoop dat het over is voordat ik eraan gewend raak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten