Spetterende actie

Nadat ik me vorige week iets te moe heb gemaakt, doe ik het deze week heel kalmpjes aan. Gisteren noodgedwongen - ik had nauwelijks energie voor mijn verplichte nummers - maar vandaag ben ik geheel vrijwillig tot half drie de deur niet uit geweest. En vervolgens ben ik geheel vrijwillig de regen ingegaan om César en zijn fietsmaatje te halen. En dan ben ik blij dat het alweer beter gaat dan gisteren. En dan maakt het me niets uit dat de regen uit mijn haren drupt; ik hèb ze tenminste nog! En dan vraag ik me af of ik ooit nog ouderwets zal balen van hondenweer, of dat ik vanaf heden alleen nog maar blij kan zijn met fitte fietstochtjes. Het scheelt wel dat ik na thuiskomst direct onder de douche kan stappen en niet meer weg hoef. En dat mijn enige 'werk' bestaat uit dit soort beknopte blogjes schrijven. Eén spetterende actie is wel genoeg voor een dag.