Over x-top en x-dip

Soms help ik Jane met wiskunde. Niet dat ik alles uit mijn mouw schud, maar samen komen we er meestal wel uit. Bijvoorbeeld hoe je de x-top van een functie berekent, oftewel de x-coördinaat waarbij de y maximaal is. De x-top kan een hoogtepunt zijn, maar ook een dieptepunt. In het eerste geval heb je te maken met een bergparabool, in het tweede geval een dalparabool.
Was ik iets fanatieker in de wiskunde, dan had ik het vast een leuk tijdverdrijf gevonden functies te bedenken voor mijn kuren, waarbij x staat voor de dagen die verstrijken en y voor mijn gevoel van welbevinden. Vandaag was de x-top van de dalparabool, een ander woord voor dip. De narigheid met de taxolkuren is dat de dalen steeds een stukje dieper worden en de bergen ietsje minder hoog. Zo goed als ik me in de zomervakantie heb gevoeld, na de derde AC-kuur, heb ik me sindsdien niet meer gevoeld. Het is nu voornamelijk bankhangen, met César halen en koken als welkome maar vermoeiende onderbrekingen. En proberen te tekenen op mijn iPad. In de oranje grafiek zie je het lijntje na de 8e taxol alweer omhoog gaan. Dat is morgen. En dat is de functie van deze krabbels voor mij.