Negende van twaalf, dertiende van zestien

Verpleegkundige G had een stoel voor me gereserveerd in het kuuroord. Dezelfde als de vorige keer, naast de wc. Maar ik wilde liever bij het raam. We begonnen dus met een verhuizing, Rocky, G, de schoonmaakmedewerkster en ik. Er komt nog heel wat bij kijken: de koelmachine voor de coldcap, het roltafeltje met prikspullen, gaasjes en pleisters, de infuuspaal met pomp, de handdoeken, het warmtekussen en dekentjes, de twee delen van de coldcap zelf en het plantenspuitje om mijn haar nat te maken. Rocky ontpopte zich vervolgens tot een ware assistent in het aangeven van gaasjes en pleisters. Er werd ook gelachen, want G heeft humor. Ik wou dat ik nog wist waarom, want ik vroeg me nog af of ik niet ongepast hard schaterde.
Het slaapmiddel dat de allergische reactie tegengaat, hakte er snel in vandaag. Met moeite wachtte ik met mijn ogen open het eten af. Op aanraden van G had ik eens een slaatje gevraagd. Een eiersalade. Het moest uit de keuken worden gehaald, maar ik kreeg het. Het was wel de moeite waard om voor wakker te blijven. Meteen na het eten viel ik in een diepe slaap en na het verwijderen van het infuus nog anderhalf uur totdat om kwart over drie buurman B naast mijn ligstoel stond. Het zat er weer op. "Volgende week is A weer terug", zei G. "Oh, gelúkkig", zei ik. G lachte een gulle lach. Straks ga ik háár nog missen.
Ik verlang naar morgen fris weer wakker worden, want slaperig ben ik nog steeds. En natuurlijk verlang ik naar de laatste keer, over drie weken. Dan gaat de vlag uit! Ik ga vast een feestelijk achtergrondje uitzoeken voor mijn blog op die dag. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met de voorbereidingen van een feestelijkheid!