Krieltje, augurkje, pelpinda, erwtje?

Van tijd tot tijd voel ik eens aan mijn rechterborst of ik enige verandering bespeur. In de zomer was dat nog best confronterend, omdat ik de tumor zo goed kon voelen dat ik nauwelijks geloofde dat ik hem zo lang had genegeerd. Alsof er een kleine aardappel zat. Gaandeweg ging ik erin geloven dat die aardappel kleiner en zachter werd. Een echo in juli en een mri in september bevestigden dat. In september was er nog maar een mini-augurkje over. 

Vervolgens was het de vraag wat de nieuwe kuren zouden gaan doen. Ik had er veel minder last van - zeker in het begin - dus zouden ze hun werk wel doen? Maar ook toen merkte ik gaandeweg dat de tumor verder slonk. Een meting is na september niet meer gedaan, maar tegenwoordig durf ik beter op mijn eigen waarneming af te gaan. Meer dan een pelpinda was er in oktober niet van over.

Vanmorgen voelde ik weer eens en ik kon geen knobbeltje meer vinden. Als ik nu met zelfonderzoek mijn tumor had moeten ontdekken, had ik niets gevoeld. Misschien zit er nog ergens een erwtje, of misschien is de pelpinda uit elkaar gevallen in twee losse pinda's, maar die zitten dan wel erg goed verstopt. Ik durf er steeds meer op te vertrouwen dat ik mijn borst mag houden.

En als de tumor nou helemaal verdwenen is? Dat komt voor. Ik heb niet voor niets een 'wokkel' ingebracht gekregen om de plek te markeren, voor het geval ook de mri geen onregelmatigheid kan terugvinden. Wat er in dat geval met mijn borst gebeurt, weet ik niet. Maar ik ontkom niet aan het mes, want mijn okselklieren moeten er sowieso uit. En als de chirug erbij kan ook mijn rotterse klieren, die liggen tussen de borstspieren. 

Chirugie is de volgende stap in het behandelplan. Eerst nog even de chemo's afmaken. Na morgen nog drie keer: 15, 22 en 29 november. Eitje.