Dag van de lieve mensen

Het is gek hoe snel ik gewend ben geraakt aan de chemo-routine. Ik ben gewend op zondag mijn slechtste dag te hebben. Nu ik de behandeling op maandag heb gehad in plaats van op vrijdag, is woensdag opeens mijn slechtste dag. 'Alsof er een wagen cement in je lijf is uitgestort', omschreef één van mijn vriendinnen van de app MetRobbin het. Ik had het niet beter kunnen zeggen. En komend weekend zal ik ook nog niet eens fit zijn. Jammer dan. Het is de prijs die ik betaal voor een langere vakantie. En gelukkig was vandaag een dag met veel lichtpuntjes.
:-) Ik kreeg bezoek van mijn loopmaatje, van wie ik niet alleen de auto had mogen lenen, maar die ook nog eens cadeautjes voor me had meegebracht uit Vietnam, waaronder gemberthee.
:-) Ik kreeg bezoek van een ex-loopmaatje, die me nu meenam voor een wandeling met gesprekken over onze pubers.
:-) Ik kreeg van twee mensen het aanbod om me te vervoeren.
:-) Rocky besloot om vanavond niet uit te gaan met zijn beste vriend, terwijl ik hem niet eens had gevraagd om thuis te blijven.
Het geeft me toch weer en beetje energie nu ik dit op een rijtje zet. Ik sta er niet alleen voor.