Vier, maar belast met mate

We zijn eruit. De viering van ons eerste huwelijksjubileum wordt een middagje sauna met overnachting in Haarlem. Het idee om te wandelen heeft een tijd in de lucht gehangen, maar is volstrekt onverantwoord. Twee weken na de laatste chemo gaat mijn fysieke inspanning nog niet veel verder dan een halfuur fietsen en een tas boodschappen in- en uitladen. Na een middag wandelen kun je me opvegen. Liever houd ik nog wat over voor de avond. Ik zal er werk genoeg aan hebben om krachten te sparen en te verdelen over het weekend. Het is nieuw voor mij dat ook leuke dingen belastend kunnen zijn. En eerlijk gezegd ben ik het nu al zat, maar ik moet geduld hebben. Ik verheug me op een warm zwembad en een gezond drankje in een relaxstoel. Of de afwisseling tussen hitte en kou me goed doet vraag ik me af, maar ik zal het wel merken. Een heel weekend tijd voor elkaar is zeker iets om naar uit te kijken. En zo sla ik de weekenddip dit keer over en kom ik zondag hopelijk weer een beetje fitter terug.