Klinisch complete remissie = tumor foetsie

Om maar met het goede nieuws in huis te vallen: op de scans die ik deze week heb gehad, is geen kanker meer te zien. De geel oplichtende gebieden op de PET-scan van mei zijn nu gewoon grijs getint. In de woorden van de oncoloog: klinisch complete remissie. Alle kanker die zichtbaar was, is dat nu niet meer. De zwarte gebieden op de MRI van mei hebben nu dezelfde kleur als de omgeving. Zowel in de ruggenwervel als in de borst als in de oksel zijn alle waarneembare kankersignalen verdwenen. Een beter resultaat was niet mogelijk. Of zoals de oncoloog het zei: "Dit durf je eigenlijk niet te hopen." We zijn geweldig blij!
Er is een maar aan dit verhaal. Tot nu toe is er immers alleen vanaf de buitenkant gekeken. Na de operatie gaat de patholoog ook weefsel onder de microscoop bekijken. Daarna weten we pas of de kankercellen écht weg zijn en dan nog weten we niet of ze allemáál weg zijn. Verder behandelen blijft dus nodig: operatie, bestralen, hormoontherapie, immunotherapie (Herceptin). Maandag hoor ik hoe de operatie eruit gaat zien. "Ze moeten in ieder geval je wokkel weghalen", grapte Rocky, doelend op het markertje dat in juni in mijn tumor is ingebracht. En ik weet eerlijk gezegd niet wat er verder nog te snijden valt in de borst. Maar de okselklieren moesten sowieso weg, dus ik hou 8 januari toch maar vrij. Maar eerst een blije kerstvakantie!