zondag 30 juni 2013

Achtbaan

Het is vast niet voor niets: nu mijn lijf weer is hersteld, begint mijn geest te sputteren. Vandaag maakte ik zomaar een dolle rit in een emotionele achtbaan. Ik ben nog dizzy van de loopings en kurketrekkers. Cakejes bakken voor Césars traktatie morgen leidde af. Samen lunchen op een zonnig terras was ook een verademing. Morgen wordt César 11. Reden voor een feestje. Met tranen van vreugde.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten