De dag erna: drie hoeraatjes voor mijn pillen

Het is geen kater, het is geen griepje, het is geen wagenziekte. Het is chemo. Nu weet ik hoe het voelt. Af en toe probeer ik actief te zijn, zoals aangeraden: huishoudelijk klusje, wandelen. Maar dat blijft nooit lang leuk. Het onzekere gevoel in mijn maag en keelstreek wordt er erger van. 's Morgens ben ik op mijn best, misschien wel dankzij de dexamethason, familie van de prednison en bekend als oppepper. Ik had zelfs de waarschuwing gekregen dat ik er hyper van kon worden, maar daar leek het niet op vandaag. Het was vooral een bankdagje met wat welkome telefoontjes, sms'jes en ziekenbezoek.

Ik dank de farmacie voor zo'n goede combi van medicijnen dat braken zo goed als uitgebannen is. 's Morgens aprepitant (Emend), dat een knopje omzet in de hersenen, en dus die dexamethason. De granisetron had ik alleen op de eerste dag, zowel via het infuus als in tabletvorm. En metoclopramide mag ik nog steeds bijslikken als ik toch een beetje misselijk ben. Heb ik gisteravond wel gedaan, maar vandaag ben ik in zo'n geval gewoon gaan zitten. Dat helpt ook. Eten ging goed vandaag, alleen koffie smaakt me niet. Als dit de slechte, eerste week is, hoe zal de tweede, opknapweek dan zijn? Ik heb iets om naar uit te kijken!

Als je het leuk vindt om wat foto's van de behandeling en de cold cap te zien, stuur dan even een mailtje aan berichtvanginger@gmail.com