Vanmorgen om een uur of tien stapte ik van de bestraaltafel af en begon mijn weekend. Het was de laatste keer dat het 'veld' rondom het litteken een boost kreeg. Het was tevens de laatste vrijdag dat ik naar het grote ziekenhuis fietste. Bovendien heb ik besloten geen nieuwe slokdarmbeschermer te gaan halen bij de apotheek. De twee zakjes die ik nog heb, maak ik op. Daarna red ik het wel: mijn eten doorslikken zonder beschermend laagje, want de gevoeligheid wordt al minder. En zo komt er voor alle bestralingsbeslommeringen een laatste keer.
Mijn borst en hals zijn inmiddels aardig rood, maar nog steeds heel. Slapen doe ik nog met overgave, maar ik had dan ook een extra fietstocht in de benen om César te zien optreden op school. De prednison is nog onmisbaar, maar na woensdag gaat de dosis omlaag. Eindelijk heb ik wat houvast aan de einddatum van 9 april. Nog drie keer te gaan, dat is echt bijna niks.
Ik ga genieten van mijn twee stralingsvrije dagen. Het wordt het laatste weekend tussen twee radiotherapieën door. Volgend weekend ben ik weer echt een vrije vrouw.
Het volgende bericht van Ginger verschijnt maandag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten